توت فرنگی های وحشی

کارهای سینمای سوئد را خیلی دوست دارم. اصلا علاقه ی ویژه ایی دارم به این کشور. احتمالا بخاطر خواندن رمان دوست داشتنی دزیره است با آن ترجمه ی دلنشین ایرج پزشکزاد. یا شاید هم بخاطر توماس برولین و هنریک لارسون. و البته برایم خیلی جالب بود که سوسن تسلیمی به آنجا مهاجرت کرد و آن زبان یلجوج ملجوشان آموخت و تاتر کار کرد

 و سرآمد کلیه هنرمندانشان شد و غرور آفرین برای ما ایرانی ها.

این هفته !! دارم فیلم توت فرنگی های وحشی برگمان را می بینم. ( حالا چرا هفتگی؟ چون معمولا خیلی باید دقت کنم در جزئیات فیلمی که دوست دارم ببینم پس تکه تکه می بینم بعد یکجا با جرئیاتی که در خاطرم ثبت شده) فیلمی زیبا و دقیق به معنای کلمه با اشاره های ظریف به مذهب و انسان و خدا و گناه.

و جالب تر اینکه آدمی مثل لارس فون تریر با آن سینمای خاص و جنجالی اش خود را وامدار برگمان میداند. یک گفتگوی محشری دارد با سایت رادیو زمانه با این عنوان : روز به روز بی دین تر می شوم. از اینجا بخوانید:

 http://www.radiozamaneh.com/culture/silver-screen/2011/05/25/4242

راستی تا یادم نرفته اینگرید برگمن آن معشوقه ی زیبای همفری بوگارت در فیلم کازابلانکا هم سوئدی ست . سالها قبل یادش بخیر زندگینامه اش را مجله ی فیلم بصورت پاورقی چاپ کرد.

این قافله ی عمر آدم عجب زود میگذرد!