وزیر یا مستخدم؟ مسئله این است............

وزیر یا مستخدم؟ مسئله این است............!

امشب فستیوال بزرگ فوتبال جهان به پایان می رسد و یکی از دو تیم اسپانیا / هلند ، قهرمان خواهد شد. من می خواهم همین اول کار تکلیف خودم و شما! را با نایب قهرمانی روشن کنم!

جهان پهلوان تختی درباره نایب قهرمانی گفته است: 

من فاصله ما بین عنوان دومی و قهرمانی را رقم بزرگی می دانستم یک راه بسیار دشوار و طولانی، تقریباً مثل تفاوت مقام وزارت و رتبه مستخدم جزء.

 پس قاعدتاً اگر تیمی فینال جام جهانی را ببازد ظاهراً تمام زحمات این چندساله اش بر باد میرود.اما انصافا اسپانیا اگر ببازد هم قهرمان است. چون اولین بار است که به فینال و حتی 4 تیم برتر راه پیدا کرده و فراموش نکنید که این تیم جام را با بحران آغاز کرد: باخت بد به سوییس غیر مدعی. اما در ادامه کار پرتغال و رونالدو را حذف کرد و آلمان را هم که دیدید؛ با اقتدار شکست داد. آلمان، تیمی هجومی که فقط 8 گل به دو تیم کهکشانی و پر ستاره ی انگلیس و آرژانتین زد.

 ارزش کار تیمی اسپانیا وقتی ست که به عینه دیدیم کاسیاس تقریبا روز کم کاری داشت در مقابل مهاجمین آلمان و مدافعین اسپانبا بیشتر در زمین آلمان خیمه زده بودند تا محوطه ی یک سوم دفاعی خودشان.

و اما هلند مقتدر، قطعا ً این تیم در فینال کارکشته تر از اسپانیا بازی خواهد کرد چرا که "نیدرلند " ها دوفینال پیاپی را در سالهای 74-آلمان و 78-آرژانتین؛ از دست داده اند و هر دوبار هم از حریف میزبان خود، در ابتدای بازی پیش افتادند. از این رو" نارنجی "ها اینبار نمی خواهند حسرت فتح جام را با خود به خانه ببرند.

یک فرق دیگر هلند با اسپانیا این است که هلندیها خوب بلدند به اصطلاح فوتبالیستها " چرک" - نه ضدفوتبال - بازی بکنند. البته عنوان بازی تاخیری و محکم ِ حرفه ایی بیشتر برازنده این نوع تاکتیک فیزیکی روانی ست. بازی با برزیل را بخاطر بیاورید: همان دقیقه ی دوی بازی روبینیو عصبانی شد از یک تکل محکم و شروع کرد به فحاشی و اعصاب خرابی. در مقابل اعتراضات بی دلیل و پی درپی برزیلی ها به داور، این هلند بود که بازی باخته را به برد تبدیل کرد. دقایق پایانی بازی نیمه نهایی هم که بی نظیر بود : در مقابل موج حملات اروگوئه ، هلند به جای ضد فوتبال و زیر توپ زدن ، از تاکتیک فرار از جناحین و بردن توپ به کرنرهای زمین استفاده میکرد تا عنان گسیختگی انفرادی و این یعنی اینکه این تیم شخصیت قهرمانی دارد.

 برای خود من، نوع بازی ظریف و هوشمندانه ی آرین روبن چپ پا -که به تنهایی به قلب دفاع برزیل میزد و با حرکات پا به توپ ؛ مدافعین فوتبال ناب را به خطاهای بی مورد واداشت - بهترین کلاس آموزش بازی بود.

نکته ی مهم دیگر در تیم هلند این است که آنها حاشیه هایی را کنار گذاشته اند .

 اختلافاتی که سالهای سال این " معدن استعداد" را از مقامی که برازنده ی آن بود؛ دور میکرد. هلندیها همیشه با هم اختلاف و باند بازی داشته اند.قبلا ها باند آژاکس ها به سرکردگی کرایف در مقابل آیندهوونی ها و فاینوردیها. بعداً هم که نژادپرستی معضل جدیدشان شد و داویدز و سیدورف ساز خودشان را می زدند و حتی با هم نمی ساختند!

اما امسال مربی این تیم بر تمام این مشکلات فائق آمده بخصوص که رونالد دی بوئر بزرگ را به عنوان کمک در کنارش دارد؛ کسی که سالهای سال در بارسلون بازی کرده و با زیر و بم فوتبال زیبای اسپانیا؛ آشنایی کامل دارد.

نقطه ی قوت دو تیم در این است که هر دو بازیکنان خوبی هم برروی نیمکت دارند. شاید فردا روز " تعویض های طلایی " هم باشد.امیدوارم بازی فردا مثل همه ی فینال های دیگر " محتاط و دفاعی و کسل کننده "از آب در نیاید.